Jakim drewnem palić w kominku

Zadania jakie stawiamy wybranym urządzeniom grzewczym na drewno to maksymalna wydajność spalania i sprawność w przekazaniu uzyskanej energii w sposób najbardziej właściwy i przeznaczony dla danego użytkownika.

Oczywiście, nawet najlepszy i odporny na błędy człowieka sprzęt nie będzie się mógł wykazać jeśli „podamy mu” złe paliwo. Pomijając kaloryczność różnego rodzaju drewna opałowego, wyznacznikiem jego jakości jest przede wszystkim jego możliwie najniższa wilgotność.

Podstawowym procesem jakiemu musimy poddać wszelkiego rodzaju drewno jest jego sezonowanie.

W zależności od gatunku drewna, sposobu i czasu sezonowania osiąga ono różną wilgotność, z którą ściśle wiąże się jakość spalania i z tym związana ilość oddanej energii. Idealna wilgotość to >16 %. Optymalny czas sezonowania drewna twardego (buk, dąb, grab, brzoza, jesion itp.) to +/- 2 lata
w przewiewnym zadaszonym miejscu.

Ma tu oczywiście duże znaczenie grubość i długość szczap, oraz okres w którym drzewo zostało ścięte. Dla drewna miekkiego (świerk, sosna, jodła itp.) czas sezonowania może być krótszy nawet o 50%.

Nie powinno się przechowywać świeżo ściętego, niedoschniętego ani suchego drewna w pomieszczeniach wilgotnych, zamkniętych, gdyż takie połączenie jest idealną pożywką dla bakterii i grzybów.

Należy również zwrócić uwagę, iż w punktach sprzedaży drewna opałowego ciężko jest je nabyć gotowe wprost do użytku. Jeżeli faktycznie jest to drewno sezonowane to z reguły jego cena jest wyższa.